Alle Belgen in Florida....VERENIG U!

Naast Evelien en ik, wonen hier nog wel een pak Belgen! Zo kan ik jullie vertellen dat 4 pas afgestudeerde bio-ingenieurs, stage volgen op de Universiteit van Florida. Anne-Catherine, Lien en Gerald, collega's van Evelien, zijn in september (tussen de orkanen door) op Amerikaanse bodem geland en wonen nog tot eind juni in Vero Beach. Pieter, de vriend van Lien, woont voor een jaartje in Gainesville. Hun avonturen zijn te volgen op: http://floridaarzijnwij.wordpress.com/ (check it out).

Een paar weken terug heb ik hen op een loopwedstrijd in Fort Pierce voor het eerst ontmoet. Evelien, Lien en ik wilden ons eens bewijzen in de 5 km loop. Evelien was eerste (van ons 3 althans) met een tijd van 25 minuten (en nog wat seconden ook), Lien liep de afstand in 28 minuten en een beetje, en ik...haalde brons, mijn tijd was 30 minuten 33 seconden. De rest van de dag hebben we op de beach gespendeerd. We waren met een groepje van 13 waaronder 7 Belgen, 3 Zuidamerikanen, 2 Australiërs en jawel 1 Amerikaan. Er werd gebbqed, gebeachvolleyed, gezwommen en op het einde ook wat gefrisbeed....C'est la vie!!!





Deze week had Lien een hele hoop vrienden op bezoek, 6 om precies te zijn. 3 ervan zochten verblijf in Palm Beach. Daarom heb ik mijn appartement voor 1 nachtje omgebouwd tot een bed en breakfast. De dag erna heb ik hen ook vergezeld in Miami, ze hadden immers een goeie gids van doen. Daarna scheidden onze wegen, ik werd terug op het werk verwacht, zij trokken verder zuidwaarts.




Vrijdag, werd een Belgische avond gehouden. 10 belgen, samen lasagne aan het eten in Vero Beach, zo vaak kom je dat niet tegen e!
(kleine voetnoot: de helft ervan waren Westvlamingen :) )





http://picasaweb.google.com/Elke.Debie/VlamingeninFlorida?feat=directlink

Als ik de baas zou zijn van het journaal: Banker Rescues Darling Ducklings

http://blogs.abcnews.com/theworldnewser/2009/05/the-duck-parade.html

Ik blog, jullie lezen.

Het bloggen bevalt me wel. Hoewel er toch wat tijd in kruipt, vind ik het leuk/handig om alles even te bundelen; het wordt ook een leuke herinnering...om later aan mijn kleinkinderen te tonen....wie weet. Maar nu dient hij in de eerste plaats om jullie up to date te houden. Reacties via verschillende wegen, laten blijken dat ik toch wel nog een aantal fans heb, dankuwel daarvoor. Daarenboven worden mijn schrijfsels afgedrukt en uitgedeeld aan de tantes en nonkels zonder internet. Leuk, leuk!

Ik wil iedereen via deze weg toch even iedereen bedanken voor de smsjes, de mails, de skypemomenten, de kerst-,geboorte-,trouw-en zelfs paaskaartjes. Deze staan allemaal te pronken op mijnen dressoir. Af en toe weet zelfs de Belgische postduif me te vinden.

In het bijzonder wil ik nonkel Marcel bedanken voor zijn leuke brief. Ik had dit helemaal niet verwacht en was dus bijzonder aangenaam verrast. Het krantenknipsel met het voetbalklassement vond ik de max; ik heb het als een kunstwerk(je) aan de muur opgehangen. En mijn Amerikaanse bezoekers...die snappen daar natuurlijk geen snars van!

Tot bloggens,

Elke Debie

xxx

Florida...door de ogen van Betty en Ivan

Tuurlijk wilden ze weten hoe ik het hier vanaf breng; wie mijn vriendjes hier zijn, of ik mijn stulpje af en toe een kuisbeurt geef, of ik hier niet verhonger of erger nog, leef op hamburgers en pizza, of ik me hier wel een beetje gedraag,...enzoveel meer. Daarom kwamen ze zelf maar eens een kijkje nemen. Vrijdagavond 24 april pikte ik mijn 'mom and dad' op in de luchthaven van Miami. Ik was een spraakwaterval, zij daarentegen...waren een beetje moe van de lange reis. Eerst werd de buurt verkend (mijn zwembad, de mall, de plaatstelijke supermarkt,downtown). Zaterdagnamiddag/avond trokken we naar Fort Pierce, tijd om kennis te maken met de eerste vrienden: Evelien en Kieth (aka aCuteAffliction). Mijn pa was zeer onder de indruk van de kwaliteit van hun muziek en heeft het groepje dan ook tegelijk geboekt voor een optredentje in onze tuin.
Zondag trokken we naar het Jonathan Dickinson State park, iets ten noorden van Jupiter. Daar hebben we een prachtige wandeling gemaakt, tussen veel exotische bomen, planten en waarschijnlijk ook wel wat slangen. Je kan er ook kayakken of kano varen...tussen de alligators, maar daar had mijn ma dan weer niet zoveel zin in :) S'avonds werden de eerste cocktails genuttigd, samen met Julie.
Maandag, dinsdag en woensdag heb ik ze alleen op pad gestuurd, ik moest nl ook een beetje werken nietwaar. En hun dagen waren goed gevuld: West palm, palm beach, Miami, Fort Lauderdale EN de everglades hebben voor hen geen geheimen meer.
Donderdag, vergezelde ik hen naar de westkust, voor mij ook nog totaal onbekend terrein. Van oost naar west, deden we er bijna 3 uren over. We passeerden een reusachtig meer (lake Okeechobee) en uitgestrekte landbouwlandschappen. We hielden halt op een klein eilandje vlakbij Fort Myers, PineIsland genaamd. Het was er prachtig en immens rustig. Ik denk dat ik het aardse paradijs gevonden heb! Tijdens onze terugkeer naar het vasteland passeerden we Matlacha, een prachtig kunstenaars dorpje, waarvan de inwoners duidelijk in de hippiejaren waren blijven steken. Papa at die dag zijn eerste (en tevens laatste) oesters, ze waren een grote tegenvaller, volgens de kenner althans.



Vrijdag was het Kennedy space center aan de beurt. Opnieuw moesten we daarvoor meer dan twee uren rijden voor we het bezoekerscentrum bereikten. Het ingangsticket voor een volwassene kostte $38, maar het bezoek was zijn geld meer dan waard. Eerst maakten we per bus een rondrit op het reusachtige domein. Op drie plaatsen werd er halt gehouden. Op de eerste stopplaats werd de geschiedenis van de verschillende appolo's uit de doeken gedaan; in de briefingkamer, mochten we aanschouwen hoe een lancering in zijn werk gaat. Dat alleen al zorgde voor de nodige adrenaline. De tweede halte was het uitkijkplatform vanwaar we 2 spaceshuttles konden bekijken/fotograferen. Eén ervan wordt morgen (as we speak) gelanceerd. Op de derde stopplaats kregen we uitleg over het internationale ruimte laboratorium. Wetenschapper zijnde, vond ik dit alles extreem boeiend. Daarna keerden we terug naar het bezoekerscenter, alwaar we een Imax film (3D) te zien kregen. Het was alsof we zelf in dat laboratorium in de ruimte aan het werk waren. Er was ook een gloednieuwe attractie, waarbij je zelf kon ondervinden hoe het voelt om in de ruimte te worden geschoten. Er was geen ontkomen aan, mijn pa (het kind in hem was wakker gemaakt) wou dat perse uitproberen. Moraal van het ruimteverhaal, het was een superboeiende dag! Ik kwam ook tot volgend besluit: astronauten zijn tegelijk geniaal EN knettergek!



Na deze drukke week, wilden mijn ouders het iets rustiger aan doen voor hun laatste dag in Florida. Rina dacht daar echter anders over. Ze nodigde ons uit om met haar te gaan lunchen en daarna bezochten we nog een een museum voor moderne kunst in West Palm. Vervolgens namen we nog een kleine plons in het zwembad en de zaterdag zat er ook bijna op.





Zondag bracht ik hen terug naar de luchthaven, en het afscheid verliep niet zonder traantjes.
Mama en papa, bedankt voor jullie (blitz)bezoek!


http://picasaweb.google.com/Elke.Debie/OudjesinAmerika?feat=directlink

Crazy......about sports

Als je van mening bent dat in België veel te veel aandacht (en geld) besteed wordt aan sport, dan verhuis je best niet naar de States. Hier zijn ze sportGEK en kan je nergens meepraten als je er niet van op de hoogte bent. Eerst was er de hyperpopulaire Superbowl en nu zijn de play offs van de NBA aan de gang. Na de competitie werden alle teams in twee groepen verdeeld (the eastern and western conferences). De eerste 8 van iedere conference gaan door naar de play offs. In de eerste ronde, neemt de eerste van iedere conference het op tgn de achtste, van diezelfde conference; de tweede neemt het op tgn de zevende enzoverder. Maar het duel wordt niet adhv één wedstrijd beslecht, nee hoor, het team met 4 gewonnen matchen, gaat door naar de volgende ronde; het andere team, ligt eruit. Zo zie je maar...zoiets kan heel lang aanslepen. Maar de wedstrijden volgen elkaar aan een speedtempo op (een team moet gemiddeld 3 keer per week spelen). Ondertussen zitten we reeds aan de tweede ronde. Om het schema te bekijken, surf naar: http://www.nba.com/playoffs2009/series/
Ikzelf was reeds twee maal gaan supporteren voor de Miami Heats, maar een play - off wedstrijd bijwonen...jawadde dat is nog iets anders. Dat kon ik aan de lijve ondervinden tijdens de wedstrijd: Magic Orlando - Philadelphia76ers. De sfeer was outstanding, bij de ingang kregen we van die irriterende lawaai makers, en iedereen was gekleed in de Magic Orlando kleuren, blauw en wit....behalve ik....ik had een groen topje aan (how could I know nietwaar). Gelukkig was er voor iedereen een witte of blauwe oversized tshirt voorzien. Het was een superspannende match, met heel veel sfeer: Magic Orlando verloor met ocharme 2 puntjes.




Mijn tweede play-off ervaring ging door in de, voor mij reeds vertrouwde, American Airlines Arena. Bij wijze van moeder- en vaderdag cadeau heb ik mijn ouders (die vorige week op bezoek waren, maar meer daarover in mijn volgende blogbericht) getrakteerd op een NBA wedstrijd. En ze waren aangenaam verrast. De wedstrijd zelf was echter van minder niveau (ofwel ben ik reeds rotverwend); de Heats hebben de volgende ronde niet gehaald...helaas!



Ondertussen is ook de MVP verkozen. MVP staat voor Most Valuable Player. And the winner is James LeBron, het wonderkind van Cleveland. Dwayne Wade, die zorgt voor het mooie weer bij de Heats, is derde geworden: http://www.sporza.be/cm/sporza/zaal/basketbal/090504_NBA_James_MVP



http://picasaweb.google.com/Elke.Debie/PlayOffs?feat=directlink