maandag 24 november 2008

zaterdag 22 november 2008

Wat heeft Elke deze week bijgeleerd?

- Dat the yardhouse, naast ontelbaar veel bieren, ook massa's verschillende cocktails serveert.
- Dat ik ze dus allemaal zal moeten proeven.
- Dat er elke dag een happy hour is van 17u tem 18u.
- Dat Julie ook wel een cocktailke lust.
- Dat ik best niet als enige tot 19u in het bedrijf blijf werken.
- Dat zichzelf daarna buitensluiten zonder handtas of gsm toch niet het beste idee is.
- Dat wandelen langs de snelweg in het donker, eigenlijk wel spooky kan zijn.
- Dat de poetsvrouw van de dichtsbijzijnde raceclub echt wel een sympatieke madam is.
- Dat ik echt wel een gsm kon gebruiken. (en ik heb er één gekregen dus vanaf heden bereikbaar op: +1-847-875-0288)
- Dat om het appartement te mogen huren, mijn criminele background wordt gecheckt
- Dat het tweede doktersbezoek me slechts $70 kostte.
- Dat Hannah Montana de heldin is van de Amerikaanse Kids.
- Dat de cinemazetels verstelbare rugleuningen hebben (maar niet genummerd zijn).
- Dat Twilight de meest populaire film is bij teenage girls.
- Dat de zaal dan ook wel vol zat met gillende pubers.
- Dat ik daar eigenlijk niet zo goed tegenkon.
- Dat de Amerikaanse popcorn een zoute smaak heeft.
- Dat JungleSpeed hier niet gekend is, maar wel wordt geapprecieerd.
- En dat in de Amerikaanse huishoudens de witte en gekleurde was niet van elkaar wordt gescheiden.

That's all folks
xxx

dinsdag 18 november 2008

Florida: Week 1

Ziehier, nog meer foto's van mijn eerste weekje Florida!
http://picasaweb.google.com/Elke.Debie/FloridaWeek11110Tem1116#

Cheerleaders and Quarterbacks!



Hi Folks, how are you doing?
Mijn eerste week in Florida zit erop en dus ook mijn eerste weekend. Een klein verslagje van dat weekend dan maar! Vrijdag zijn we met een paar collega’s: Julie, Mary, Hongang (aka Hank) , zijn vrouw Sue, zoontje Kaiten en Jordan naar the Yard house getrokken. Een coole pub/restaurant waar ze wel honderden verschillende soorten bieren serveren (waaronder dus ook veel Belgische) en deze (bijna) allemaal on tap. Het was zeer gezellig en ik had (voor de eerste keer sinds mijn verblijf in Amerika) echt lekker eten, een vegetarische pasta. Zwaar uitzetten was echter niet aan de orde en tgn 20u45 was ik terug “thuis”. Nu ja, we waren al op stap van 17u (onmiddellijk na het werk dus).




Zaterdag, was voor mij (samen met Jordan) een (namid)dagje Fort Lauderdale (een uurtje ten zuiden van Jupiter). Daar heb ik voor het eerst de oceaan gezien, met uiteraard bijhorende palmbomen. (Waarschijnlijk het beeld dat iedereen van Florida heeft, niet?)
Het doel van onze trip was eigenlijk een American Football game: Fort Lauderdale versus Louisiana. Alan, de zoon van Rina is nl volledig into sports en af en toe moet hij als ballboy optreden op dergelijke football games. Ik was eigenlijk heel benieuwd en keek er echt naar uit: was het echt zoals in de films? Ja hoor, er was een heuse fanfare en uiteraard waren de cheerleaders van de partij. Het duurde me wel een hele tijd vooraleer ik de spelregels volledig doorhad. (En nee ik ga ze hier nu niet zitten uitleggen!) Wat me vooral opviel is dat er heel veel reserve spelers aanwezig waren, voor iedere spelfase wordt nl een ander team op het veld geplaatst. Tijdens verdedigende fases moeten de brede, stoere spelers optreden, terwijl in een aanvallende fase de vlugge jongens worden opgesteld. Iedere 5 seconden wordt het spel stilgelegd; iedere keer de (aanvallende) speler met de bal op de grond wordt gesmeten (want dat is nu eenmaal het doel van het spel). Maw het spel ligt eigenlijk meer stil dan dat er effectief gespeeld wordt, waardoor een wedstrijd wel tot 4 uren kan duren. Fort Lauderdale won verrassend en overtuigend (sorry, de eindstand weet ik niet meer). Ik vond het een leuke uitstap (zeker voor herhaling vatbaar), maar ik verkies toch het gewone (Europese) voetbal.
American football is hier bijzonder populair. Alan vertelde me dat er slecht 1 (maximum 2) dag(en) van de week GEEN American football game wordt uitgezonden. Op vrijdag worden de highschool wedstrijden gespeeld, op zaterdag zijn de universiteiten aan de beurt, op zondag de profs en op maandag, dinsdag en donderdag vinden “speciale” wedstrijden plaats. Uiteraard heb je als kers op de taart: de Super Bowl! Dan zit ik (net zoals iedere zichzelf respecterende Amerikaan) voor de buis!!!







Zondag was een rustige dag. Ik heb de buurt rond het huis van Rina wat verkend. Het is nl een heus golfterrein waarrond huizen (lees villa’s) zijn gebouwd. PGA: Professional Golf Association heet de wijk. Ik was er natuurlijk in geslaagd te wandelen waar ik niet mocht (gevaar van golfballen op je hoofd en zo) en gelukkig heeft een gast me met zijn golfkarretje naar veiliger oorden gebracht. (Ik ga hier nog veel dergelijke stoten tegenkomen, vrees ik).
Daarna ben ik op appartementenjacht geweest en MET succes. Ik heb (met de hulp van Victoria, een collega die ook in de real estate business zit) een prachtig (bemeubeld) appartement gevonden, vlak bij de mall, de cinema, de beach en een aantal leuke pubs. (maar vlakbij mag je hier niet zo letterlijk nemen, helaas).
Zondag was het (net zoals gisteren, vandaag en de komende dagen) stralend weer, veel koeler dan de dagen ervoor (20°C) maar geen wolkje aan de lucht. De dagen ervoor (tegen de 30°C) viel de hitte echt op je neer.
Voor de rest ben ik (nog maar eens) naar de beach geweest: er waren veel kitesurfers te zien. En s’avonds was er Desperate housewifes op tv...ze zitten hier uiteraard een aantal reeksen verder dan in België, dus voor de echte die hards...amaai: ER STAAT NOG VEEL TE GEBEUREN!!! (nieuwsgierig?:) )


vrijdag 14 november 2008

Elke bij de Amerikaanse dokter

Aangezien mijn hoest van de voorbije weken nog steeds niet verdwenen was en eigenlijk alleen maar erger werd (mijn longinhoud leek wel met de helft verminderd te zijn) en na bijna alle mogelijke siroopjes en tabletten (op aanraden) uitgeprobeerd te hebben, besliste Elke toch maar eens een dokter op te zoeken. Jaja en dat zonder verzekering (er wordt aangewerkt). Van living on the edge gesproken! Julie, één van mijn collega's, was zo vriendelijk mij te vergezellen en bracht me naar haar dokter. Het verdict was Bronchitis! :s
Een nieuwe patiënt moet zowiezo $150 betalen (om ingeschreven te geraken en zo). Aangezien mijn luchtpijp zodanig vernauwd was, kreeg ik ook een behandeling met een soort medicijn dat ik moest inhaleren. Dit bleek me achteraf $70 extra te kosten. Maw 1 doktersbezoek kostte me in totaal $220: Hupla!!! Julie vertelde me dat verzekerden per visite toch ongeveer $50 zelf moeten betalen, wat nog steeds duur is, niet?
Maar toen moesten we nog naar de apotheker om mijn medicijnen. Ook dat bleek niet zo evident te zijn. De apotheek bevond zich achteraan in een soort kruidvatachtige winkel (Wallgreen). Ik dacht laat ik eerst even prijs vragen voor alle medicijnen, dan even achterover vallen van de prijs om uiteindelijk toch maar het hele zootje te kopen. De apotheker (een stagiair ocharme) vertelde me dat hij de voorschriften daarvoor eerst moest verwerken en dat het wel 25 minuten kon duren! Oh my God, 25 minuten voor gewoon de prijs op te vragen? Ik werd een beetje kwaad, want ik snapte er toch maar geen snars van en zei (geërgerd): you know what just give me the medicines! De stagiair keek nogal verschrikt en dacht waarschijnlijk: A drugaddict, press the alarmbutton!!! Gelukkig kwam Julie net op tijd ter hulp; ze legde me uit dat ik eerst moet geregistreerd zijn in hun systeem en dan pas de medicijnen kon verkrijgen. Ach zoooooooo, zeg dat dan!!! Nu ja, ik denk dat ik zowat 45 minuten heb moeten wachten om daarna nog eens $150 extra te betalen.
Geef toe: toch een dure bedoening! Ik denk dat we oprecht mogen stellen dat het belgische syteem VELE beter is.
Volgende week wil de dokter mij opnieuw zien ($70), maar ik zweer het....als ik tgn dan niet volledig in orde ben...wel...dan sleep ik haar voor de rechter! :)

dinsdag 11 november 2008

off to the sunny sun sun




Na een kort, maar aangenaam verblijf in Syracuse heb ik zondag (9/11) mijn trip verder gezet; final destination: Jupiter! Het was een aangename vlucht en dat owv 3 redenen: 1) ik zag NY city vanuit de lucht, waauw, 2) er was een ongelooflijke sunset te zien, nog waauwerder en 3) tijdens de landing had ik een mooi zicht over de befaamde everglades; een alligator heb ik echter niet kunnen spotten. Ik werd opgehaald door de uit-Rusland-afkomstige Rina Dukor, aka de baas van Biotools. De eerste dagen/weken/maanden (?) zal ik bij haar verblijven. Ze woont in een reusachtig huis (with swimmingpool :) ), samen met haar al even Russische moeder, Amerikaanse stiefvader, haar 15(?)-jarige zoon (Allan), haar 10-jarige dochter (Anna) en haar drie honden...jaja van een crowded house gesproken....Maar het is een gezellige boel!


Maandag (10/11), mijn eerste werkdag in Biotools. Het bedrijf ligt idd een beetje in the middle of nowhere, enkel bereikbaar per auto, maar we hebben wel onze eigenste alligator. Dat hebben ze me althans wijsgemaakt. Het bedrijf is zodanig klein dat ik hier snel eventjes alle werknemers zal opnoemen: Rina, Mary, Julie, Jordan, Hank (zijn Chinese naam kan ik echt niet uitspreken), Victoria, Anna en ME! Stuk voor stuk...supervriendelijke mensen (voorspelbaar, I know).


Vandaag (11/11) zijn we gaan lunchen en dat owv mijn verjaardag (van toch al meer dan een maand geleden). Alle redenen zijn blijkbaar goed om uit te gaan eten. Ideaal voor mij, zo leerde ik iedereen wat beter kennen. Daarna zijn we met de groep op fieldtrip vertrokken richting COSTCO. Dat is een winkel zeer gelijkaardig aan de Makro, maar dan NOG groter. Doel van onze trip: inkopen doen om voldoende boef te hebben op het bedrijf. That was fun en geloof me: mission accomplished, het bedrijf was plots $660 armer!!!








Echt veel van de zon heb ik nog niet kunnen genieten, maar dat komt wel nog! Overdag is het hier 25°C en hot. Maar daar merk je weinig van, binnen in de air conditionned gebouwen en auto's.

zaterdag 8 november 2008

Wanna see more pictures

Check this out: http://picasaweb.google.com/Elke.Debie/Syracuse11032008Tem11102008#
Wat worden jullie toch verwend!

Mijn laatste dagen @ Syracuse University

What have I been doing lately?
Donderdag (11-07) en Vrijdag (11-08) waren opnieuw stralende dagen, die ik voornamelijk al werkend heb doorgebracht. Prof. Tess Freedman heeft me veel bijgeleerd de voorbije week, waarvoor ik haar heel dankbaar ben...uiteraard.
Donderdagavond ben ik op stap geweest met Rosina (mijn collega PhD), haar zus Geena en een vriendin Nicole, stuk voor stuk leuke meiden! In één of andere pub downtown hebben we Duvel gedronken. Mijn eerste Duvel ever, jaja daarvoor moet een mens naar NY gaan. Naar het schijnt serveren ze het bier slechts in 3 steden van de States en Syracuse was one of them, stel je voor! Volgende dingen moet je in acht houden als je naar een Amerikaanse pub gaat: 1) roken is niet toegelaten in de pubs en 2) ook de ober krijgt een fooi: om het jezelf gemakkelijk te maken $1 per consumptie. Ik kan maar niet gewoon worden aan het fooien!!!


Vrijdagavond ben ik uit gaan eten met Tess en haar echtgenoot, ook dat was zeer gezellig. De gespreksonderwerpen waren enigszins verschillend van de dag ervoor, but I had fun. Ik heb zwaardvis besteld, en ik kreeg volgens mij, bijna de halve oceaan op mijn bord!

Vandaag, zaterdag (11-09), begon zeer regenachtig. Dat weerhield Prof. Larry Nafie en mij niet om erop uit te trekken richting...............THE NIAGARA FALLS. Na een 3-uur durende rit westwaarts in de blitse Audi TT en een tussenstop bij Dunkin' Donut (the name says it all) kwamen we eindelijk aan bij de prachtige watervallen. Gelukkig was het opgehouden met regenen. (Het weer evolueert van west naar oost.) De watervallen liggen op de grens met Canada en hoewel het zicht iets beter zou zijn aan de overkant, zijn we toch aan de Amerikaanse kant gebleven. Ik vond dat persoonlijk niet zo erg, it was impressive anyway! Echt de kracht waarmee het water stroomt en het geluid en de mist die deze watervallen produceren....AMAZING!!!








100 foto's later (ok ik overdrijf een beetje) keerden we terug huiswaarts. En guess what...op de terugweg heb ik de prof kunnen overhalen, zodat ik een stukje met zijn auto mocht rijden. (hij was een beetje moe, de man is immers 63 jaar, ben ik vandaag te weten gekomen). Jaja, je leest het goed: Ik heb met een knalrode Audi TT op de Amerikaanse Highway gesjeesd. Maar amaai die Amerikanen rijden traag, 65MPH (iets minder dan 110 km/u) was de maximum toegelaten snelheid, maar vooral...iedereen houdt zich aan die limiet, zelfs mensen met een Audi TT (nee ik ben niet gesponserd door het merk).





Onze dag eindigde in the mall, hoe kan het ook anders!




Een geslaagde dag maw!!!!



PS: Zoals je kan zien, heb ik me eindelijk zo'n kaartlezer aangeschaft (waarvoor dient the mall anders?) Om de foto's van de voorbije dagen te aanschouwen, zullen jullie even moeten terugscrollen naar de vorige blogberichten.

donderdag 6 november 2008

God bless America

om 7u30 mijn wekker gaat af en wat hoor ik....Een hele uiteenzetting over the Great God. En iedere zin eindigt met AMEN. En nu wordt mijn hotelkamer gevuld met een gospel song. Ik wou dat ik het kon opnemen en met jullie kon delen! Ik zit blijkbaar op één of andere plaatstelijke zender van een Christian community.
Mss is dit een nieuw ideetje voor STubru, Tomas die de dag begint met een gebedje?

woensdag 5 november 2008

Obama 4 president



jaja...Obama made it, en hoe! Veel heb ik echter zelf niet gemerkt van de verkiezingsgekte. Ik wilde perse van onderzoekertje doen in de kelderverdieping van het center of science and technology. s'Avonds heb ik de verkiezingsshow (ja laten we het maar een show noemen) wel op de voet gevolgd, tot ik in slaap viel ten minste (ik ben het tijdsverschil nog steeds niet gewoon). Dit vond ik wel de max: Obama, die op die moment in de drukte in Chicago zat, werd als hologram de CNN studio ingebeemed en geïnterviewed. Very weird and startrek like, don't you think? Vandaag was zijn overwinning UITERAARD het onderwerp van de dag!

Verder heb ik nog niet veel noemenswaardig gedaan. Ik heb de universiteitscampus verkend: in tegenstelling tot Gent, zijn alle universiteitgerelateerde gebouwen geconcentreerd op 1 locatie in de stad. Best wel gezellig eigenlijk! En er lopen eekhoorntjes (grijze en zwarte) rond, die helemaal niet mensenschuw zijn.







En o ja...heb ik je al verteld? Het is hier stralend zonnig weer (om en bij de 18°C) , wat wel uitzonderlijk is, want vorige week sneeuwde het hier nog!

De Amerikaanse eetcultuur is toch niet volledig je dat. (maar dat wisten we al nietwaar). Ik vul mijn maag (voorlopig) met allerhande juices, yoghurts, salads, croissants, sandwiches and soups. En dat allemaal liefst in een plastieken recipiënt en in proporties die niet te overzien zijn. Ze kunnen maw nog veel leren van ons :). Zal ik ze even wat kooklessen geven? ;)




Ik had dit alles (evenals mijn supersized bed) graag geïllustreerd met wat foto's (jaja ik heb een efforke gedaan), maar ik zal me daarvoor eerst een kaartlezertje moeten aanschaffen. Dus bij deze beloof ik plechtig: foto's volgen!

maandag 3 november 2008

Hi sleepyheads


Jaja live from Syracuse (NY) local time 21:15 (wat overeenkomt met Belgian time 3:17 snurk snurk indeed).
Ik ben dus goed aangekomen in the States. De douane heeft me overal binnengelaten, zonder heel erg moeilijk te doen, FIEUW! Maar de vlucht heeft, naar mijn normen, lang genoeg geduurd. De prof is me komen ophalen met zijn blitse knalrode Audi TT; mijn bagage paste net in de koffer. We zijn gaan "dineren" (pizza) in THE MALL. Het zou de grootste (en milieuvriendelijkste) moeten worden in the States. Ik verblijf nu een weekje in een hotelkamer, met SUPERSIZED bed.

Op tv worden zowel het persoonlijke leven van Obama en als dat van McCainn volledig uitgespit, de laatste debatten vóór election day, the big day! Ik hou mijn ogen open, morgen.


En voor ik het vergeet, zou ik bij deze iedereen willen bedanken voor de lieve en attente berichtjes/smsjes/telefoontjes/... de voorbije dagen. You really are too kind!